Η έννοια του ανθρωπομορφισμού στην ελληνική μυθολογία

Πριν ξεκινήσουμε θα πρέπει να αναφέρουμε ότι κύριο χαρακτηριστικό στην ελληνική μυθολογία είναι ο ανθρωπομορφισμός, δηλαδή η προσπάθεια του ανθρώπου να αποδώσει σε μη ανθρώπινα όντα, αντικείμενα, φυσικά ή υπερφυσικά φαινόμενα, ανθρώπινες ιδιότητες ή μορφή(http://el.wikipedia.org/wiki/Ανθρωπομορφισμός). Ωστόσο στα πρώτα στάδια της δημιουργίας του κόσμου δεν μπορούμε να τον διακρίνουμε καθώς σε όλα τα κείμενα δεν υπάρχει σαφής αναφορά για τη δημιουργό αρχή και το πως αυτή αποκτά απογόνους. Είναι όμως και αυτό ένα χαρακτηριστικό των μύθων, καθώς δε θα εστιάσουμε στο πως και στο γιατί αλλά θα μας απασχολήσει κυρίως μέσα απο τις "ιστορίες" αυτές να κατανοήσουμε τις αξίες της ελληνικής κοινωνίας στην εποχή του Ησίοδου(700 ή 800 π.Χ.), αφού βασιζόμαστε κυρίως στο έργο του, τις αντιλήψεις των ανθρώπων  για διάφορα φυσικά φαινόμενα(π.χ. κεραυνοί, άνεμος, βροχή κλπ), τη φυσική δομή(Γη, ουρανός, θάλασσα κλπ) καθώς και για άλλες καταστάσεις(θάνατος, ύπνος,γήρας, έρωτα κ.α) και τον τρόπο που τα ερμήνευαν.