Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Δεύτερη δυναστεία των θεών

Η γενιά των Τιτάνων συνεχίστηκε με τον Ωκεανό να σμίγει ερωτικά με την αδελφή του Τηθύα δημιουργώντας τους Ποταμούς και τις Ωκεανίδες  μερικές απ'τις οποίες είναι η Τύχη,η Ευρώπη,η Ηλέκτρα,η Δωρίδα,η Περσηίδα,,η Μήτιδα,η Ευρυνόμη, η Καλλιρόη, η Ιδυία, η Στύγα που είναι η ανώτερη απ’ όλες και πολλές αλλες ακόμα. 
Η Γαία σμίγοντας με τον Πόντο γέννησε το Θαύμαντα, το γενναίο Θόρκυ, την Κητώ και την Ευρυβία με την ατσάλινη ψυχή.
Η Ευρυβία και ο Τιτάνας Κριός απέκτησαν τρεις γιους. Τον Αστραίο, τον Πάλλαντα και τον Πέρση.
Η κόρη της Θείας, Ηώ(ή Ηριγένεια), γεννά με τη βοήθεια του Αστραίου τα Άστρα όπως τον Εωσφόρο και τους τρεις Ανέμους' το Βοριά,το Νότο και το Ζέφυρο που φέρνει ξαστεριά ενώ με τον Κέφαλο γεννά
τον Φαέθοντα τον οποίο άρπαξε αργότερα η Αφροδίτη και τον έβαλε φύλακα στους ναούς της. Τέλος, γεννά τον Μέμνονα(βασιλιά Αιθιόπων) και τον Ημαθίωνα.
Ο γιος της Θέιας,Ήλιος, αποκτά ένα γιο, τον Αιήτη.
Ο γιος του Πόντου, ο γέροντας Νηρέας, αποκτά με την Ωκεανίδα Δωριδά 50 κόρες μεταξύ των οποίων η Αμφιτρίτη, η Θέτιδα, η Ψαμάθη.
Ο Θύμαντας και η Ηλέκτρα γεννόυν τις Αρπυιες' την Ίριδα τη γοργοπόδαρη και την Αελλώ και Ωκυπέτη που τρέχουν με το χρόνο.
Η Στύγα γεννά με τον Πάλλαντα το Ζήλο, τη Νίκη, το Κράτος και τη Βία.Μάλιστα τα δυο τελευταία παιδιά βρίσκονται πάντα δίπλα στο πλευρό του Δία.
Απ'την ερωτική συνεύρεση του Τιτάνα Κοίου και της αδελφής του Φοίβης γεννιέται η γλυκιά και τρυφερή Λητώ και η Αστερία η οποία θα γεννήσει την Εκάτη μια απ'τις πιο σημαντικές θεότητες της Μυθολογίας. Καθώς είναι αυτή που προσκαλείται στις θυσίες των ανθρώπων για τους θεούς, χαρίζει ευτυχία σ'αυτόν που δέχεται την προσευχή του και βοηθά όποιον θάλει' είτε για καλή ψαρια είτε σε αγώνες, οπουδήποτε.Έχει εκλεκτή θέση ανάμεσα στους θεούς και γι'αυτό ο Δία την έχει κάνει τροφό των νέων.
Τα παιδιά της Γαίας και του Πόντου, Φόρκυς και Κητώ έφεραν στον κόσμο τον αϋπνο δράκο-φίδι Λάδωνα που φυλούσε τα μήλα των Εσπερίδων, τις ομορφομάγουλες και γκριζομάλλες Γραίες την Πεμφρηδώ και την Ενυώ και τις τρεις Γοργόνες που μένουν κοντά στις Εσπερίδς, τη Σθενώ, την Ευρυάλη και τη θνητή Μέδουδα με την οπία ο Ποσειδώνας έσμιξε στον ιερό χώρο της Αθηνάς. Η θεά, εξοργισμένη με το γεγονός, δεν μπορούσε να έρθει σε ρήξη με τον Ποσειδώνα και έτσι ξέσπασε πάνω στη Μέδουσα. Την μεταμόρφωσε σε απεχθές τέρας, που αντί για μαλλιά είχε φίδια. Η ασχήμια της ήταν τέτοια, που όποιος την κοιτούσε στο πρόσωπο πέτρωνε.(http://el.wikipedia.org/wiki/Μέδουσα). Ο Περσέας αφού της έκοψε το κεφάλι βγήκε ο Πήγασος που είχε γεννηθεί κοντά σε πηγές του Ωκεανού και ο Χρυσάωρ που κρατούσε χρυσό σπαθί και έφερνε τις αστραπές και τις βροντές στο Δία. Ο Χρυσάωρ και η κόρη του Ωκεανού Καλλιρόη γέννησαν τον τρικέφαλο Γηρυόνη τον οποίο σκότωσε ο Ηρακλής στην Ερύθεα για τις στριφτόποδες αγελάδες μαζι με το σκύλο του Όρθρο και το βοσκό Ευρυτίωνα. Τέλος, η Καλλιρόη σε μια σπηλιά γεννά την Έχιδνα που ήταν μισή γυναίκα που δε γερνά ποτέ και μισή φίδι και την οπία ανέθρεψε η Ήρα.
Η Έχιδνα έσμιξε ερωτικά με τον  γιο της Γαίας και του Ταρτάρου,Τυφώνα, αποκτώντας τον Όρθρο(σκύλο του τρικέφαλου Γηρυόνη) που τους σκότωσε ο Ηρακλής, τον Κέρβερο(σκύλο του Άδη με 50 κεφάλια), τη Λερναία Ύδρα  που σκότωσε ο Ηρακλής και ο Ιόλαος με τη βοήθεια της Αθηνάς και τη Χίμαιρα με τα τρία κεφάλια(μπροστά λιονταριού, στη μέση γίδας και στο τέλος φιδιού) τα οποία έβγαζαν φωτιά που τη σκότωσε ο Πήγασος και ο Βελλερεφόντης.
Ακόμη η Έχιδνα αποκτά με το γιό της Όρθρο τη Φίκα(Σφίγγα) και το Λιοντάρι της Νεμέας που το ανέτρεφε η Ήρα και το σκότωσε ο Ηρακλής φτερωτό λιοντάρι με κεφάλι γυναίκας,ουρά ερπετού και φτερά πτηνού.

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Ο εκθρονισμός του Ουρανού

Ο Ουρανός επειδή γνώριζε πως μια μέρα οι γιοι του θα σφετεριστούν την εξουσία του, τους εξαφάνιζε μόλις γεννιόνταν και τους έκρυβε στα έγκατα της Γης, στα Τάρταρα. Η Γαία ήταν αποφασισμένη να πάρει εκδίκηση. Για το λόγο αυτό γεννά ένα γκρι ατσάλι απ'το οποίο έφτιαξε ένα δρεπάνι. Εκμυστηρεύτηκε στα παιδιά της το σχέδιο να καταστήσει ανίκανο τον Ουρανό αλλά μόνο ο Κρόνος συντάχθηκε μαζί της. Έτσι ο Κρόνος κρυφτηκε πίσω απο τη μητέρα του Γαία κρατώντας το δρεπάνι. Όταν ο Ουρανός πλάγιασε με τη Νύχτα τότε ο Κρόνος βγήκε απ'την κρυψώνα του και με το δρεπάνι έκοψε το αντρικό όργανο του Ουρανού. Απ'το αίμα που έσταξε στη Γη δημιουργήθηκαν οι Ερινύες, οι Γίγαντες που κρατούν μακρυά κοντάρια και οι Νύμφες ή Μελίες. Ο δε Κρόνος ρίχνει τα γεννητικά όργανα του Ουρανού στον Πόντο(θάλασσα) και δημιουργήθηκε λευκός αφρός που ξεκίνησε απ'τα Κύθηρα και έφτασε στην Κύπρο. Απ'τον αφρό αυτό βγήκε η Αφροδίτη(αφρογεννημένη) ή Κυθηραία ή Κυπρογεννημένη ή Φιλόμηδη(αφού βγήκε απ'τα αιδοία του Ουρανού).
Επειδή,λοιπόν, ο Κρόνος έκανε αυτή την πράξη κόβωντας τα γεννητικά όργανα του πατέρα του, για το λόγο αυτό ο Ουρανός αποκάλεσε τους γιους του Τιτάνες διότι τεντώνοντας την αδικία έκαναν πράξη ανόσια που στο μέλλον θα την ξεπληρώσουν, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ησίοδος.

Η γενιά των Τιτάνων(Ουρανίδες)

Αφού η Γαία πλάγιασε με τον Ουρανό γέννησε τον βαθύ Ωκεανό, τον Κοίο, τον Κριό, τον Υπερίωνα, τον Ιαπετό, τη Θεία, τη Ρέα, τη Θέμιδα, τη Μνημοσύνη, τη χρυσοστεφανωμένη Φοίβη, και την Τηθύα.Τελευταίος γεννήθηκε ο Κρόνος ο οποίος αργότερα θα μισήσει τον πατέρα του και θα προσπαθησει να καταλάβει την εξουσία.
Απο τη Γαία γεννήθηκαν και οι τρεις Κύκλωπες(ετυμ.=κύκλος+οπή) Βρόντης, Στερόπης και Άργης που ονομάστηκαν έτσι διότι είχαν ένα μόνο στρογγυλό μάτι στο μέτωπο. Οι κύκλωπες έφτιαξαν αργότερα την αστραπή(Στερόπης), τη βροντή(Βρόντης) και τον κεραυνό(Άργης) για το Δία. 
Ακόμη απ'τη Γαια και τον Ουρανό προήλθαν ο Κόττος, ο Βριάρεως ή Αιγαίων και ο Γύης,που απ'τους ώμους τους έβγαιναν 50 κεφάλια και 100 χέρια και ήταν τρομερά δυνατοί. Ήταν οι λεγόμενοι Γίγαντες ή Εκατόγχειρες τους οποίους ο Ουρανός μισούσε για την ανδρεία και το παρουσιαστικό τους και τους έστειλε στα Τάρταρα και οι οποίοι είναι διαφορετικοί απ'τους Γίγαντες που θα συναντήσουμε αργότερα στη Γιγαντομαχία.

"Εν Αρχή..."

Στην αρχή υπήρχε το Χάος ένας απέραντο κενό. Μετά αναφέρονται η Γαία(η σημερινή Γη) και τα Τάρταρα(πολύ κάτω απ'τη γη) και τέλος ο Έρως(ο έρωτας όπως τον ξέρουμε σήμερα). Αυτά τα τέσσερα στοιχεία προήλθαν χωρίς γεννήτορες..
Από το Χάος προήλθαν το Έρεβος και η Νύχτα οι οποίοι έσμιξαν ερωτικά και γέννησαν τον Αιθέρα και την Ημέρα.
Κι η Νύχτα γέννησε χωρίς να κοιμηθεί με κανέναν τον  Μόρο, τη μαύρη Κήρα και τον Θάνατο,τον Ύπνο, τη γενιά των Ονείρων, τον Μώμο και την οδυνηρή Οιζύ και τις Εσπερίδες,τις Μοίρες και τις Κήρες,τη Νέμεση και μετά την Απάτη και τη Φιλότητα, το καταραμένο Γήρας και την  Έριδα. 
Μετά η  Έρις γέννησε τον  Πόνο, τη Λήθη, την Πείνα και τις Οδύνες, τις Συμπλοκές, τις Μάχες, τους Φόνους, τους Ανδροσκοτωμούς, τις Φιλονικίες, τις Ψευδολογίες, τις Διαφωνίες, την Κακονομία, την Άτη που πάνε συνήθως μαζί, και τον Όρκο.
Η Γαία πρώτα γέννησε τον έναστρο Ουρανό, τα Όρη(όπου κατοικούν οι νύμφες), τον Πόντο(θάλασσα) και τέλος το γίγαντα Τυφωέα(Τυφώνα).
Από τον Πόντο γεννήθηκε ο Νηρέας(ή Γέροντας) ο οποίος δε λέει ποτε ψέματα,είναι ήπιος και ειλικρινής.
Ακόμη απο τη Γαία και τον Ουρανό γεννήθηκαν οι δώδεκα Τιτάνες για τους οποίους θα μιλήσουμε παρακάτω.

Η έννοια του ανθρωπομορφισμού στην ελληνική μυθολογία

Πριν ξεκινήσουμε θα πρέπει να αναφέρουμε ότι κύριο χαρακτηριστικό στην ελληνική μυθολογία είναι ο ανθρωπομορφισμός, δηλαδή η προσπάθεια του ανθρώπου να αποδώσει σε μη ανθρώπινα όντα, αντικείμενα, φυσικά ή υπερφυσικά φαινόμενα, ανθρώπινες ιδιότητες ή μορφή(http://el.wikipedia.org/wiki/Ανθρωπομορφισμός). Ωστόσο στα πρώτα στάδια της δημιουργίας του κόσμου δεν μπορούμε να τον διακρίνουμε καθώς σε όλα τα κείμενα δεν υπάρχει σαφής αναφορά για τη δημιουργό αρχή και το πως αυτή αποκτά απογόνους. Είναι όμως και αυτό ένα χαρακτηριστικό των μύθων, καθώς δε θα εστιάσουμε στο πως και στο γιατί αλλά θα μας απασχολήσει κυρίως μέσα απο τις "ιστορίες" αυτές να κατανοήσουμε τις αξίες της ελληνικής κοινωνίας στην εποχή του Ησίοδου(700 ή 800 π.Χ.), αφού βασιζόμαστε κυρίως στο έργο του, τις αντιλήψεις των ανθρώπων  για διάφορα φυσικά φαινόμενα(π.χ. κεραυνοί, άνεμος, βροχή κλπ), τη φυσική δομή(Γη, ουρανός, θάλασσα κλπ) καθώς και για άλλες καταστάσεις(θάνατος, ύπνος,γήρας, έρωτα κ.α) και τον τρόπο που τα ερμήνευαν.

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Τι είναι η μυθοι;

Κάθε κοινωνία έχει δημιουργήσει τους δικούς της μύθους, τη δική της μυθολογία. Η Μυθολογία είναι ο επιστημονικός κλάδος που ασχολείται με τη μελέτη των μύθων.Οι μύθοι είναι "ιερές" ιστορίες για ζητήματα όπως τη δημιουργία του κόσμου,τα πρώτα όντα, διάφορους ήρωες ως και τη μεταθανάτια ζωή. Δημιουργήθηκαν από τους ανθρώπους με σκοπό να κατανοούν καλύτερα τον κόσμο αλλα και τη ζωή μέσα σ'αυτον. Χαρακτηριστικά τους είναι η ποικιλία και η διαχρονικότητα καθως επίσης έχουν αποτελέσει πηγή έμπνευσης για πολλούς καλλιτέχνες.
Εκείνος που κατανοεί τη μυθολογία ενός πολιτισμού κατανοεί αυτόματα κι ολόκληρη την κοινωνία, καθώς οι μύθοι μας τροφοδοτούν με την επίγνωση περι ιδεών,θρησκειών, αξιών και πολιτισμών των ανθρώπων που τους διηγούνται. Συνεπώς μέσα απο τη μυθολογία οδηγούμαστε σε ενα μακρινό ταξίδι στο χρόνο, νιώθουμε να αποτελούμε μέρος της κοινωνίας και κατανοούμε καλύτερα τις αξίες της εποχης περι οικογένειας,πολιτικής,θρησκείας κλπ.
Το κύριο ωστόσο χαρακτηριστiκό ενος μύθου είναι ο θρησκευτικός χαρακτήρας του καθώς σε όλους τους μύθους υπάρχει η μορφή του "θεϊκού", του δημιουργού, ο οποιός είναι και το αντικείμενο λατρείας, πηγή εξουσίας αλλά και φόβου.
Συχνά οι μύθοι χρησιμοποιούν μεταφορές και ευέλικτες αλήθειες προκειμένου να προσαρμόζονται ανάλογα με τις επίκτητες γνώσεις κάθε πολιτισμού. Γι'αυτό οι μύθοι έχουν τοπικό χαρακτήρα που δεν ξεπερνά τα όρια της κοινωνίας(είτε αυτή είναι πόλη είτε χώρα) και δεν γίνονται εύκολα δεκτοί από άλλους πολιτισμούς. Η αναπαραγωγή των μύθων ανάγεται είτε σε προφορική παράδοση(αποτελεί την πλειοψηφία των μύθων καθώς παρέχει τη δυνατότητα ευελιξίας της ιστορίας ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν) είτε σε γραπτά κείμενα όπως τη "Θεογονία" του Ησίοδου για την αρχαία Ελλάδα.
Εμείς θα ασχοληθούμε με την Ελληνική μυθολογία,για τη δημιουργία του κόσμου καθως και για το ρόλο του κάθε  θεού στην κοινωνία.Οι παρακάτω αναρτήσεις χρησιμοποιούν και τα δυο είδη πηγών και κυρίως τη "Θεογονία" του Ησίοδου και την "Ελληνική Μυθολογία" του Ζαν Ρισπεν. Παρακαλώ και για δικές σας αναρτήσεις και σχόλια.

"Ζούμε σύμφωνα με τους μύθους, ζούμε μέσα τους και εκείνοι ζουν μέσα σε μας. Τους δίνουμε νέα υπόσταση"
Michael Ayrton, The Midas Consequence